donderdag 21 mei 2015

ONZE LAATSTE DAG IN FINLAND

Vanmorgen werden we om 9u met een grote bus opgehaald op het domein en wat waren we blij want de zon was voor de eerste keer van de partij.  Alle landen waren present en de sfeer zat er onmiddellijk in.  Shany en Kamélia konden niet wachten om naast hun nieuwe Duitse vriendinnen te gaan zitten.  Na ongeveer een half uurtje rijden kwamen we aan op een prachtige bestemming.  We leerden de eerste kneepjes van het echte golfen en we deden allerhande sporten die eigen zijn aan Finland.  We kwamen ook op een heus hindernissenparcours terecht … ‘precies zoals in het leger’ hoorde ik meerdere keren zeggen.  De kinderen hadden echt opnieuw de tijd van hun leven … je had het zelf moeten kunnen zien … ‘s Middags kregen we eetsoep met vlees en ook een soort kaasbroodjes.  Dit viel niet bij iedereen in de smaak dus smokkelden we stiekem wat extra bananen mee die later op de dag nog goed van pas kwamen.  Rond kwart over 2 namen we de lijnbus naar het centrum van Oulu.  We bezochten een heel mooi park met een groot speelplein en we genoten in de zon van een heerlijk ijsje.  Jammer genoeg moesten we op tijd terug om de koffers te maken … een heel karwei met mooie, vertederende gesprekken zoals :

Kind 1                        Oh, zo jammer dat het al voorbij is … ik wil nog niet naar huis …
Kind 2                        Het is hier wel leuk maar ik ben toch blij dat ik mama en papa zal terugzien om
een knuffel te geven en veel te vertellen.
Kind 1                        Ja maar ik wil blijven om te spelen …
Kind 2                        Vind je het dan niet leuk om je papa en mama terug te zien ?
Kind 1                        Maar jawel hé …
Kind 2                        Ewel, ge kunt thuis ook buiten spelen hé …

Na een stevig avondmaal trokken we voor de laatste keer naar onze vrienden voor het kampvuur.  Er was chips, cola, limonade in overvloed en wie zin had kon nog een gebraden worst met ketchup of mosterd verorberen.  Voor we afscheid namen maakten we met ons 12 nog een korte strandwandeling bij ondergaande zon.  Een echte fotoshoot mocht daarbij zeker niet ontbreken … maar dan was het zover … we konden het niet meer uitstellen … afscheid moest genomen worden en het viel ons zwaar … we waren er eventjes heel stil van.  Met de nodige humor en ook wat sjwoeng kregen we de kinderen weer een beetje op gang zodat ze uiteindelijk rustig, gelukkig en voldaan maar vooral heel snel in slaap vielen.  

Mama en papa, nog 1 nachtje slapen en ze zijn weer van jullie.  Met heel veel plezier hebben we voor jullie kinderen gezorgd.  Elk op hun manier zijn ze fantastisch, echt waar.  Loslaten is het moeilijkste wat er is dus willen we jullie nog eens van harte bedanken voor het vertrouwen !  Slaapwel en tot morgen !